Iedereen heeft wel een moment in zijn of haar leven dat het even tegen zit. Je hebt het gevoel dat niemand je begrijpt en dat je er helemaal alleen voor staat. Maar dat is niet zo, kijk maar naar dit filmpje. Jezus verlaat je nooit. Om eerlijk te zijn, nee, ik kan me niet zo goed voorstellen dat Hij, terwijl ik dit nu aan het typen ben, naast mij zit en meekijkt op mijn scherm. Maar Hij doet het wel. Dit filmpje doet me denken aan de voetstappen in het zand. Misschien ken je het wel, je kijkt naar je levensloop en ziet overal 2 paar voetstappen in het zand staan, één van jouw en één paar van Jezus. Heel je leven is Hij bij je. Totdat je het moeilijk hebt, daar zie je maar één paar voetstappen staan. Maar nee, Hij heeft je juist in die moeilijke tijd niet alleen gelaten, nee, Hij heeft je toen gedragen. Dat deed me denken aan dit liedje:
Je bent nooit alleen! Ookal voelt het soms wel zo, vertrouw op God, bid, vraag om hulp, Hij is er voor je, Hij wil je helpen, ookal is het met je wiskunde proefwerk. Ik heb een voorbeeld en ik geloof echt dat God me toen geholpen heeft. Ik had regelmatig onvoldoendes voor wiskunde, en als het geen onvoldoende was, was het ook zeker geen cijfer wat mijn 5 omhoog haalde. Op een gegeven moment had ik tegen mezelf gezegd, Angela, voor deze repetitie haal jij een 7,2 (ik weet niet waarom precies dat cijfer maar ik vond het een mooi cijfer en had nog nooit een 7 gehaald) ik had het zelfs al in mijn agenda geschreven, zo vastberaden was ik. Ik had uiteindelijk een 3,5 maar ik gaf niet op. Ik ging bidden voor een 7,2 omdat dat mijn cijfer zou ophalen. Toen kwam er een repetitie die ik voor mijn gevoel heel slecht had gemaakt. Maar ergens voelde het goed, alsof ik dit keer geen 3,5 had maar wél een goed cijfer. Mijn vertrouwen op God werd beloond, ik had een 7,2. Ik was toe zo blij en dankbaar, je zal nu misschien denken, ja maar Angela, het gaat maar om een cijfer, ja dat is waar, maar in dit geval om een bijzonder cijfer.
Een reactie posten